Michael Jackson IR Official

قطعا زمانی که «بنیاد بین المللی مایکل جکسون» تمام قوایش را جمع کرد تا خودش را از فاجعه آلبوم قبلی ، یعنی "Michael" سال ۲۰۱۰ نجات دهد ، سعی کرد تا این رسم شکل گرفته و اما اجباری توسط خود مایکل را ادامه دهد ؛ و واقعا به بهترین شکل ممکن ادامه داد . اما زمانی که اندکی طرفداران از تب و تاب انتشار این مجموعه سالگرد ارزشمند خارج  شدند ، متوجه شدند این مجموعه تا این حد هم ارزشمند نیست !... 

فیلم «Ghosts» یا «ارواح» ، یک فیلم «۳۹ دقیقه ای» با بازی «مایکل جکسون» و به کارگردانی «استن وینستون» ، و نویسندگی «استفن کینگ» و «میک گاریس» و با همکاری خود جکسون است که در سال «۱۹۹۶» و یک سال بعد از آلبوم «HIStory» و یک سال قبل از آلبوم "Blood On The Dance Floor" منتشر شد ... .
همچنین باید اشاره کرد که جکسون در همه بخش های کارگردانی ، نویسندگی ، و اجرای فیلم نقش اساسی داشت . این فیلم درواقع اولین اثر مهم کمپانی «Kingdom Entertainment» بود که جکسون در همان سال آن را به کمک سرمایه گذاران عرب تاسیس کرده بود . بودجه این فیلم «۱۵ میلیون دلار» (۳۰ میلیون دلار ۲۰۲۳) بود که آن را به گران ترین موزیک ویدیوی تاریخ با هزینه «۱۵ میلیون دلار» همان سال تبدیل کرد ، اما چون این اثر مانند «Scream» هفت میلیون دلاری ، تنها یک موزیک ویدیو نبود و بیشتر یک فیلم کوتاه موزیکال بود ، جکسون اصرار داشت تا این پروژه به عنوان یک «فیلم» شناخته شود نه یک «کلیپ» ساده . و به همین دلیل این فیلم نتوانستد این عنوان را به صورت رسمی کسب کند .
فیلم «ارواح» توانست با تبلیغ مثبت و پربازده جدید ترین آلبوم جکسون سود دهی زیادی داشته باشد . اکران این فیلم در بخش غیر رقابتی جشنواره «کن» فرانسه در «۱۹۹۷» ، به فروش هرچه بیشتر این فیلم کمک زیادی کرد . این فیلم یک سال بعد از حضور در جشنواره کن به صورت محدود در ویدیو های "VHS" و "CD" اکران شد . پوستر استفاده شده برای این فیلم ، درواقع از فیلم ترسناک "Thinner" که ساخته همان سال بود ، الهام گرفته شده است .

اطلاعات 

مایکل جکسون در کاور هشتمین آلبوم استودیویی خود ، نمایی کلی از تاریکی و روشنایی ، مرگ و زندگی ، و متضاد های روز و شب را به طرفداران موشکاف خود نشان داد . او به طور خوبی متوجه وجه تمایز این دو عنصر تاریکی و روشنایی شده بود ، زیرا هر عنصر را در یک فیلم کوتاه به تصویر کشید ؛ حتی در ترک هایش هم این دو تضاد را به خوبی نشان داد ، در یکی از زیبایی های دنیا صحبت می کرد ، و در دیگری از مشکلات بی پایان ...

(نقاشی «پادشاه پاپ»  اثر اکریلیک مارک رایدن روی چوب ۸۲ در ۷۴ اینچ ، که در گالری «پل کاسمین» نیویورک نگه داری می شود.)

«مایکل جکسون» یک پل ارتباطی مستحکم بین دو مسئله «مد» و «موسیقی» در دهه ۸۰ و ۹۰ بود . به طور کلی خوانندگان تمام ادوار به خاطر درآمد های زیادشان همیشه لباس های فاخر و گران قیمتی می پوشند ، اما جکسون با هزینه های بسیار زیاد و خیاط های شخصی زیاد ، خودش را در این زمینه پیشگام کرده بود .

اما بحث این مطلب به لباس های او مربوط نمی شود ، بلکه به عنصر مهم دیگری از استایل او مربوط می شود ...

شاید اگر بخواهیم به طور میانگین صحبت کنیم ، جکسون هر ۵ سال یک بار مدل موهای خود را عوض می کرد و با ظاهری جدید ، مطابق ارا های مختلف و موضوعات دیگر در مجامع عمومی ظاهر می شد . اما مسئله مهم دیگری که غیر از بررسی و تعریف و تمجید از موهای او وجود دارد ، این است که منتقدان جکسون و بعضی طرفدار های او ، به این مسئله فکر می کنند که او چگونه می توانست چنین موهای سالمی داشته باشد ... 
جکسون در طی سالیان پایانی عمرش با مشکلات پوستی زیادی دست و پنجه نرم می کرد ، و همین قطعات پازل ، حقایق نسبتا ناراحت کننده ای برای طرفداران جکسون هستند ...